zaterdag 10 december 2011

Winter in Bhairawa


Happy goats wearing skirts, sweaters, footballshirts...to keep them warm on these cold winterdays. Children barefeet, without socks or stockings shiffering in classrooms. Lots of them stay at home where they can sit around a fire.

Geitjes met rokjes of truitjes op straat en in het veld. Lekker warm.
Op school kinderen op blote voeten, zonder jas, zonder legging. Terwijl het tussen de 5 en 10 graden is, bijna de hele dag grijs en mistig. Veel blijven thuis om daar rond een vuurtje te zitten of een smeulend bergje as.

maandag 5 december 2011

lekker Dutch!


Thanks Kari, Jimy, Monique & Rem. What a lovely party with ekdam mito red wine and lots of dancing afterwards. Or was it the otherway around: ekdam mito dancing and lots of red wine...? I don't remember :-)

Het alom omstreden sinterklaasfeest. Discussies in de wereldkrant, ophef binnen VSO Nepal, een bijna relatiebreuk tussen Engelse S en Nederlandse B want dit soort racisme kan toch echt niet. En ondertussen werd ik zwart geschminkt en had een super leuke dag en nog leukere avond in Kathmandu waar expats huis en tuin van de Nederlandse consul onveilig maakten. Dank je wel Kari, Jimy, Monigue & Rem!

woensdag 30 november 2011

berichtjes/letters/questions?

District Education Office Rupandehi
Akke Antje Hettema
Lumbiniroad
Bhairawa
Nepal

If you want to send something for me or the children this is the address. It takes about 3 weeks to arrive from the Netherlands.
For questions send an email: akkeantje@live.nl


Post doet er iets minder dan drie weken over om in Bhairawa te komen vanuit Nederland. Het komt dan terecht op het onderwijs kantoor waar we voor werken. Soms worden brieven en pakketjes open gemaakt door de douane maar tot nu toe is bijna alles aan gekomen.

vrijdag 25 november 2011

Cutting, drawing en scheuren


It's so silent in the class when everybody is cutting and drawing. With full concentration they make their artworks. It's the first time that creativity is part of the daily schedule. A new experience for children and teacher.

We oefenen voor het eerst met scheuren, tekenen en knippen. De kinderen vinden het reuze leuk. Het wordt spontaan stil in de klas zo geconcentreerd zijn ze aan het werk. Knippen blijkt best lastig te zijn. Hoe moet dat eigenlijk? De kinderen krijgen er geen genoeg van en blijven oefenen. Ze knippen oude kranten in kleine stukjes. Trots laten ze hun knipsels zien.

In Nederland is het heel gewoon om te knutselen, kleuters maken iedere week een werkje en als ze willen tekenen lopen ze naar de knutsel kast. In de scholen waar ik werk is er zelfs geen kast (we gaan ze binnenkort kopen) in het lokaal. De scharen en wasco heb ik gekocht en aan de juffen gegeven. Die zijn het nog niet gewend om tekenen als vrije activiteit tijdens het werken in groepjes aan te bieden. Dat er nu heel regelmatig in groepjes gespeeld wordt is al heel bijzonder.



Ramesh is new and shy. It takes a while before he gets started but then the tearing makes him forget the world around him.
The children are very interested to see eachothers drawings in a clearbinder. They are proud of their own made book.


Ramesh is drie jaar oud en vindt het allemaal maar raar. Hij weigert om te tekenen, wil geen schaar vasthouden en blijft strak naast zijn oudere broer zitten die enthousiast aan het werk is. Na een tijdje wil Ramesh wel scheuren. Ook hierbij kijkt ‘ie eerst de kat uit de boom maar dan krijgt hij de smaak te pakken en wordt de stapel snippers bij zijn voeten groter en groter!
De klas heeft geen waslijn met knijpers dus stoppen we de tekeningen in een map. Spontaan beginnen de kinderen hun eigen gemaakte ‘boek’ te bekijken.






Mrs. Mina works very hard today. She gives compliments, socializes with the children and shows the artworks to the class. What a progress. What a happy day.

Juf Mina schrijft de namen van de kinderen op de tekening en oefent met het maken van een praatje. 'Wat heb je getekend?' vraagt ze ietwat onwennig aan de kinderen. Als de knutsel les is afgelopen laat ze de tekeningen zien aan de hele groep. Ze geeft zelfs complimentjes. Eén meisje mag naar voren komen om te vertellen. Dat is een bijzondere ervaring! Deze les is voor iedereen nieuw. De kinderen gaan vandaag blij en trots naar huis.

zaterdag 5 november 2011

good example- voorbeeldfunctie


The 'new' waste bin needs some introduction. But the children learn fast...

Hier oefenen we het gebruik van de prullenbak. Als je normaal alles op de grond gooit is dat wel even wennen.
























More of this please!! Parmilla is an excellent example for the children in her class, sharpening a pencil using the dustbin. Make my day!

Yep! Dit is wat we willen. Een juf die spontaan de prullenbak gebruikt tijdens het puntenslijpen. Eerder niet gebruikelijk maar zo zie je maar, het kan dus wel!

dinsdag 25 oktober 2011

Chalkboards en schrijfpatronen




Often children were just sitting and waiting because they had no pencil or copy. Now they are allowed to write on the blackboard with a piece of chalk. Children with pens and copy are also eager to try this. Small children are practising pre-writing exercises a few times a week. Not with music like we do in The Netherlands. Most of the schools have no electricity supply and have no computers or cd players.

Schrijven is een vast onderdeel van de dag. Soms zaten kinderen heel lang niets te doen in de klas omdat ze geen potlood of schriftje hadden. Nu mogen ze vaak op het krijtbord schrijven. Kunnen ze toch de moeilijke Nepalese letters oefenen.
Voor de allerkleinste kinderen is het schrijven van letters, klein in een schriftje, vaak veel te moeilijk. Die kinderen krijgen een krijtje en gaan schrijfoefeningen doen op het lage krijtbord.
Dat noemen we pre-writing in het Engels en het was helemaal nieuw voor de juffen waarmee ik werk. In Nederland noemen ze het schrijfpatronen en hebben ze er vaak een leuk muziekje bij. Dat kan op de scholen waar ik werk niet. De scholen hebben namelijk geen elektriciteit in de klaslokalen, geen computer en geen cd speler.

maandag 24 oktober 2011

Mouni finds a book- Als Mouni wil plassen...


When Mouni finds a picturebook lying around in the classroom it turns out she is an enthousiastic reader. She forgets the world around her and is enjoying the colourful pictures. There is no bookcorner in the class (yet?) and she has no books at home. Lets hope that Miss Dewi will put the books in the class more regularly!

Juf Dewi heeft voor het eerst een prentenboek voorgelezen en na afloop slingeren drie prentenboeken rond in de klas. Mouni Pasi vindt het prachtig en is er als de kippen bij om zoiets moois van dichtbij te bekijken.
Mouni vergeet vaak haar gezicht te wassen en haar haren te kammen voordat ze naar school gaat. Maar dat is niet zo erg. Er is een waterpomp op school waar ze naar toe kan lopen om zich op te frissen. De waterpomp is midden in het grote grasveld vlakbij het WC gebouw. Het WC gebouw staat er al bijna twee jaar half af te zijn. De kinderen plassen daarom in het gras. Dat vinden ze heel gewoon want thuis hebben ze ook geen WC. In veel dorpen is dat zo. Soms is er een toilet in het midden van het dorp waar iedereen gebruik van kan maken maar meestal niet.
Als we naar school fietsen door de landerijen zien we vaak de poepjes liggen in de berm. Of we kijken maar gauw even de andere kant op omdat het niet beleefd is om te kijken naar iemand die net gehurkt in het veld zit. En ja, zeker op de warme dagen ruik je het ook…
In Bhairawa waar ik woon hebben veel huizen wel een wc, vaak in een hokje buiten op het erf. Ik heb een hurktoilet binnenshuis. En in sommige huizen is er een zit wc zoals we in Nederland hebben. Dat vinden de meeste mensen heel luxe en modern.

zondag 23 oktober 2011

No chair please! - Zitten niet toegestaan?


Storytime, sitting on a chair. It's a discussion point between me and principals. They think teachers should stand and walk around whole day. A sitting teacher is a lazy teacher seems to be the opinion promoted by the Nepali government.

Juf Ratna leest nu regelmatig voor. Op de foto zit ze op een stoel. Dat is gemakkelijk en dan kan ze tijdens het lezen ook een beetje uit rusten. Juffen in Nepal hebben het namelijk erg druk. Ze staan ’s ochtends voor vijf uur op om al het werk thuis te doen. De kleren van de hele familie moeten gewassen worden (met de hand), ze werken op het land, het huis moet geveegd en voor ze naar school gaan moet de hele familie ontbijten. Dus koken ze rijst en linzen en groente. Afwassen, opfrissen en nette kleren aan en dan zijn ze om 10 uur op school.
De juffen vinden het raar om te zitten. Ze zijn dat niet gewend en voelen zich er vaak niet prettig bij. Dat komt omdat de directeur het niet goed vindt. In Nepal hebben ze namelijk geleerd dat je hoort te staan in de klas. Alleen dan heb je overwicht over de kinderen. Een zittende leerkracht is een luie leerkracht vinden ze op het onderwijs kantoor van de overheid.

zaterdag 22 oktober 2011

Fun during circletime- Volop genieten


A goodmorning 'Namaste' song, the days of the week, counting the number of children...it's all part of the daily circletime which all six schools introduced in their ECD-classes.

Alle zes scholen beginnen de dag nu in de kring. Ze zingen een goedemorgen lied(Namaste,kijken welke dag het is en tellen hoeveel kinderen er zijn vandaag. Iedere dag heeft een kleur. De knijper schuift iedere dag een stukje naar beneden. De foto is gemaakt op dinsdag: mongelbaar op zijn Nepalees.
Kinderen gaan zes dagen per week naar school. Alleen zaterdag is een vrije dag. Het Nepalese alfabet is heel anders dan de letters die we in Nederland gebruiken. Dat kun je op deze foto ook een beetje zien.


The children are enjoying the new circle games, practising colours is big fun! In this area they call red 'lal'. In Nepali it is 'raato'.

De kleuterjuffen hebben hard geoefend op spelletjes. Ze vergeten ze soms maar gelukkig hebben we tekeningen en foto’s als herinnering. Sinds kort hebben alle juffen een dagboek waar ze alle nieuwe liedjes en spelletjes in schrijven.
Hier kun je goed zien hoe leuk de kinderen de spelletjes vinden.
Ze leren de kleuren in hun eigen plaatselijke taal, in het Nepalees en in het Engels. Eén voor één leggen ze een rijgkraal op de goede plek. Dit meisje kiest 'nilo' (blauw). Rood noemen ze 'lal' of 'raato'(Nepali).


The children are very concentrated. They wear the school uniform although children in ECD class often don't have it yet. Each school chooses their own uniform. Here it is white and blue but I have also seen uniforms in green or gray.

Kinderen in juf Dewi's klas letten goed op in de kring. Het is te leuk om er ook maar iets van te missen. Dit meisje draagt het schooluniform. Een witte bloes en een blauw rokje, voor de jongens een blauwe broek. Vaak hebben de kleuters dat nog niet. Het uniform is op iedere school anders. Op de school van juf Mina is de bloes wit met groene ruitjes met een groene broek of rok. In de school van juf Nisa dragen de kinderen licht en donkergrijs, en bij juf Parmilla is het licht en donkerblauw.

vrijdag 21 oktober 2011

At the doorstep- Wat te doen met slippers?



With the new carpet in the classroom the children don't wear their shoes inside anymore. We are teaching them where and how to put them. Like brushing your teeth it becomes a daily habbit. And the classroom stays tidy, clean and organised.

In Nepal dragen de meeste kinderen het hele jaar door slippers. De betonvloer was behoorlijk koud aan de billen. Veel kinderen zaten bovenop hun slippers, dat was lekker warm. Omdat de klas nu vloerbedekking heeft hoeft dat niet meer, ze gaan nu uit bij de deur. Zo hoort dat in Nepal: binnenshuis draag je niet je ‘buiten’ schoenen. Maar waar laat je ze? We oefenen met slippers op een rijtje zetten. Het is het begin van een dagelijkse routine/discipline. Ook de tassen krijgen een vast plekje. Want die heb je tijdens de kring niet nodig. Dat leidt alleen maar af.

donderdag 20 oktober 2011

Before and after- Voor en na



A big change. Some paint, a piece of carpet, teaching materials and a teacher who organises circletime and groupplay almost every day makes all the difference.

Dat is toch een hele verandering. Een geschilderde muur en een stuk vloerbedekking maken het een stuk plezieriger om in de klas te zitten. Maar wat nog belangrijker is: juf Mina gebruikt materialen en begint de dag in de kring met een liedje en een spelletje. Dat is een stuk leuker dan alleen maar in rijtjes zitten, het alfabet opzeggen en letters schrijven in je schriftje. Veel materialen zijn uit de bibliotheek gehaald en staan nu netjes uitgestald in haar klasje. Een kast heeft ze niet. Ze gebruikt een oude schoolbank om de spullen op te zetten. Nu zijn de puzzels, kralen en blokken lekker dichtbij en kunnen de kinderen er iedere dag even mee spelen.

dinsdag 18 oktober 2011

goodmorning iedereen!



























What a happy start of the day. Fun with locals dancing in the street on the way to school after a nice cup of tea. The untouchable serengé (kind of violin) player is pleased with the handshake we give him to thank him for his lovely music.

Begin de dag met een dansje, begin de dag met de lach.
Want wie vrolijk met de dag begint die lacht de hele dag,
ja die lacht de hele dag

zondag 25 september 2011

Akke van der Schaaf- Akkerman


(Rotsterhaule 29 maart 1921 - Joure 17 september 2011)

'May she have a bright future', wenste een local toen hij hoorde dat beppe overleden was. Mooi vond ik dat. De foto is genomen op 25 maart 2010 vlak voordat ik vertrok naar Nepal.

zaterdag 24 september 2011

Sleepy- Ik ga slapen, ik ben moe...


Tired? Sleep well!

Kan het nog zo leuk zijn die nieuwe leermethodes...als je moe bent ga je lekker slapen.

zondag 18 september 2011

Storytime- eerste keer voorlezen


First time storytime. With the new books donated by VSO. Practiced last week during a refresher training. Well done Nisa!

In de opfriscursus van een dag hebben we geoefend met het voorlezen van een prentenboek. De scholen zonder bibliotheek hebben een aantal prentenboeken gekregen, in andere scholen hebben we geschikte boeken uit de bieb gehaald en in de klas gelegd. Juf Nisa leest hier voor het eerst een boek voor. En de kinderen genieten.

woensdag 7 september 2011

Bathing time- lekker schoon en fris


They have been on a walk searching for grass to eat and on the way home they have their daily bath. And the sound they're making is full of peace and satisfaction. Nice cool and fresh on a long hot day.

Na een wandeling op zoek naar gras om te eten genieten ze van een welverdiend bad. Heerlijk koel en fris op een lange warme dag. Wat een verwennerij. Ze zuchten diep tevreden en ontspannen. We luisteren en kijken een tijdje terwijl hun baasje aan de oever ligt uit te rusten.
























Our friday afternoon treat in a resort a busride away. And the sound we're making is full of peace and satisfaction. Nice cool and fresh on a long hot day.

Na een week hard werken genieten we van een welverdiend bad. Heerlijk koel en fris op een lange warme dag. Wat een verwennerij. We zuchten diep tevreden en ontspannen. Fantastisch zo'n resort net buiten de stad.

zaterdag 3 september 2011

Sankhu &....&....


Cheerful decoration in Sankhu, seen during a weekend trip in the surroundings of Kathmandu.

Gezien in Sankhu deze 'vrolijke' decoratie van een tempel poort. Lekker zo'n lang weekend weg in Kathmandu Valley.



Most tourist spend a couple of hours in Changu Naryan. Don't! Stay over for a night and enjoy the templecomplex in the early morning hours. Impressive to see the daily prayers that are happening here already for ages and ages.

John en ik zijn onder de indruk van de tempel in Changu Naryan. Overdag een toeristische hotspot. 's Ochtends vroeg en iedere avond al eeuwenlang de plek waar plaatselijke bewoners komen voor hun dagelijkse gebeden en offerandes. Niet uitslapen dus maar vroeg uit de veren om een chia (glaasje melk thee) te drinken in het tempelcomplex met de locals.

vrijdag 19 augustus 2011

creative use - multi functionele prullenbak


Surprise, surprise. After the introduction of the waste bin(!)three schools introduced them in their classrooms. Very practical in rainy days when roofs start leaking...

Na in een training aandacht te hebben besteed aan het gebruik van een prullenbak in de klas zijn er plotseling 3 scholen die voor elk lokaal een prullenbak hebben gekocht. Op een regenachtige dag blijken ze ook in geval van lekkage heel geschikt te zijn.

zondag 24 juli 2011

AA in actie...

Juli 2011. In één van de trainingen onder de noemer 'inclusive education' (zo handig die titel want dan kun je alles doen wat je maar wilt!) besteden we aandacht aan zelfstandig werken. Regelmatig is er op de scholen een tekort aan leerkrachten en zitten kinderen een uur of langer zonder begeleiding niets te doen in de klas. Samen met schoolhoofden en leerkrachten denken we na over mogelijke oplossingen. Zelfstandig werk is één van de oplossingen die wij aanbieden. En Tangram is één van de voorbeelden. In de meeste school bibliotheken liggen twee doosjes Tangram stoffig te worden. Niemand die weet waar die 'puzzel' goed voor is. Hier zie je een leerkracht met 'low-cost' Tangram en voorbeelden in de weer. De meeste leerkrachten en schoolhoofden vinden het lastig maar erg interessant.

Eind januari 2011. De ergste kou is weer verdwenen, de trui nog aan maar de jas kan uit. Het is vrijdag en 's middags wordt er op school een cultureel programma georganiseerd. Kinderen verzamelen zich op het schoolveld en treden op voor elkaar. Prachtige nepalese liedjes zijn er te horen en dansen is erg populair. Ik leer de kinderen een engelstalig liedje met bijbehorende bewegingen. 'Put your right hand in, put your right hand out,....' We hebben veel plezier samen tot het weer tijd is om naar huis te gaan.

Juni 2011. Parmilla heeft de kinderen in groepjes laten spelen. Na afloop tonen we de gemaakte kettingen aan de groep. We geven complimenten aan de leerlingen die ze gemaakt hebben, doen een telspelletje en oefenen de kleuren. Een voorbeeld voor positieve benadering, gebruik maken van beschikbare materialen, van eenvoudige kringactiviteiten tussendoor.

November 2010. Zijn jullie er klaar voor?! Een Nepalees 'goedemorgen'-lied aanleren met behulp van de trekharmonica. Vooruit nog maar een keer!

Creatief met haar



Mem, wat was het super dat we samen pret hebben gehad!

zondag 19 juni 2011

Doppenogen














































Een creatieve leerkracht!

We hebben erg veel lol tijdens een training op school.
We oefenen het gebruik van kosteloos materiaal en werken met de materialen die met behulp van VSO aangeschaft zijn. Puzzels, memory, domino, bouwmaterialen...
Alles is nieuw dus zijn de kinderen naar huis gestuurd en gaan we met het hele team spelen, oefenen, bouwen. Waar is het materiaal goed voor, hoe geef je uitleg aan de kinderen, welke instructies zijn nodig, is er niveau werk mogelijk, hoe maak je verschil tussen vrij spel en spelopdrachten...
We praten er niet alleen over, de leerkrachten oefenen, experimenteren, proberen zelf oplossingen en mogelijkheden te vinden. Alle materialen liggen op een stuk plastic, wij zitten er omheen. Ik demonsteer en geef uitleg n.a.v. het materiaal dat zij kiezen. Het is superleuk en iedereen heeft plezier.

Eén leerkracht is gefascineerd door de blokken. Heeft bijna geen tijd voor lunch, zodra zijn bordje leeg is haast hij zich terug naar zijn bouwwerk om dit af te maken. Prachtig om te zien. 'Jij had architekt moeten worden!',zegt zijn collega bewonderend.
Een enthousiaste leerkracht die door zijn enthousiasme veel aandacht vraagt en er graag doorheen kletst geeft mij gelijk de mogelijkheid 'positive discipline' te demonstreren. Ook dat valt in goede aarde.
Als slagroom op de taart krijgt iedereen reisgeld mee neer huis. 200 Roepees, ongeveer E2,-. Voor ons geen geld, voor hun erg de moeite waard. Zeker als je als volunteer bijna geen salaris krijgt zoals op deze school het geval is. Als kinderen zo blij springen ze op hun fiets al fantaserend over wat ze met het geld zullen doen. 'Wanneer kom je weer?' roepen ze me na,'Laten we nog maar wat trainingen organiseren!'. 'Na de vakantie' roep ik vrolijk, blij met weer een geslaagde dag. Eerst komt nog het regenseizoen waarbij de scholen 40 dagen dicht gaan en ik vrienden en familie ga bezoeken in Nederland.

dinsdag 24 mei 2011

ECD training


De foto introductie is aanleiding om te tellen met materialen. Stenen, slippers, pennen....Dit keer gebruiken we snoepjes.


Een interactief rekenspelletje. Hoeveel stenen hoor je vallen in de 'jug'? En hoeveel zitten er nog in mijn hand?


Leermaterialen maken. Het is zo leuk en gezellig dat bijna iedereen blijft hangen als een trainingsdag erop zit. Want: 'ik maak het nog even af'.


Wat kun je doen met knijpers, kledinghanger, nummerkaartjes, (gekleurde) stenen en een voelzakje? Héél veel spelletjes! Hier staan we allemaal op een rij met een nummer. Nog niet op de goede volgorde. Wat een lol hebben de leerkrachten als ze de foto zien. Ik steek er een kop bovenuit. Lamo lamo manche!


Vijf dagen training voor mijn eigen zeven juffen. Lekker low profile bij mij thuis. Met af en toe een week ertussen om de nieuwe spelletjes en liedjes in de klas uit te proberen. Geen officieel gedoe en geen opening met toespraken. Gewoon op de grond zitten zoals ze thuis ook doen en gezellig foto's kijken. Van elkaars school en klaslokaal en van mijn familie. Om elkaar beter te leren kennen. Kan water erbij, frisdrank en wat lekkernijen.
Het ijs is al snel gebroken. Na eerst wat onwennig om zich heen te kijken beginnen de juffen een praatje te maken, mijn huis te bekijken, elkaar foto's te laten zien. De foto's die ik tijdens de lessen op school heb gemaakt geven aanleiding om alles wat goed gaat te benadrukken en om enkele verbeterpunten aan te geven. De discussie komt op gang, ze vragen uitleg aan elkaar, komen met eigen ideeen en zijn nieuwsgierig. Vervolgens gaan we naar het kleuterlokaal dat ik in huis heb ingericht. We oefenen circletime, leren nieuwe engelse en nepalese liedjes en interactieve spelletjes.

Ik heb geen strak programma. De grote lijn staat op papier en alle benodigde materialen liggen klaar. Het geeft alle ruimte om vanuit de intrinsieke motivatie van de leerkrachten te werken. En die motivatie wordt groter en groter! Dat is fantastisch. We fantaseren over wat te doen met materialen en proberen ze uit. De leerkrachten bedenken zelf spelletjes en geven aan waar ze tegen aan lopen in de klas. Samen proberen we daar oplossingen voor te vinden. Zowel over het werk als op persoonlijk vlak komt de discussie op gang.

Vijf dagen lang is er één en al bedrijvigheid in mijn huis. Het wordt een geoliede machine. Ze beslissen zelf wat ze willen maken, doen en leren. Weten de materialen te vinden, helpen elkaar en geven elkaar uitleg. Er ontstaan nieuwe vriendschappen. Ze delen kennis en problemen met mij en met elkaar. Ik stuur aan/bij, begeleidt en help waar nodig en biedt nieuwe kennis aan. Al die tijd is Gwyneth een super assistente.

Als de vijf dagen erop zitten zijn er plannen voor een picknick, een vervolg training en een cake bak ochtend. Eigenlijk moet er ook nog een kookcursus komen vinden ze, speciaal voor mij en Gwyneth. Krijg ik misschien wat kilo's erbij en met de nepalese keuken onder de knie zijn we een goede partij voor de Nepalese mannen die zij wel voor ons zullen zoeken!

Niks kinderachtig!


De bibliotheek van Jan Jyoti school is iedere ochtend open en de kinderen mogen er voordat de lessen beginnen spelen en lezen. De rijgkralen staan vandaag in het zicht. En als je tien bent en dit mooie gekleurde materiaal voor het eerst onder ogen krijgt is het fantastisch leuk om mee te spelen. Helemaal geen kinderachtig speelgoed. Ontroerend om te zien.

vrijdag 20 mei 2011

De eerste resultaten..!




This is a story about one of the schools I started working in September 2010. Soon it became one of my favourites and I visited the school as regularly as possible.

I’ll try to describe the starting situation.
The classroom was dirty. The concrete floor was filled with dust and after a few weeks the classroom also became storage for building materials. There was no waste bin or broom. I didn’t see any evidence of the teacher using the available wall paintings or the teaching materials stored in the library next door. As far as I could see, the daily activities were chanting and copying English and Nepali letters, sitting wherever they found space, waiting and hanging around. The teacher was friendly towards the children and tried to comfort those who were sad or having small problems. She didn’t seem to know methods to improve the discipline or get attention of the class, other than shouting. Towards me her behaviour was shy and silent.

After only a few visits the teacher started to show change. She started opening up and admitted that she liked my visits. As well as being helpful for her, she told me that the children were very happy and enjoying the games we played. She became aware of other teaching methods and although they seemed a bit strange in the beginning (she needed a lot of encouragement to practise them herself) she started enjoying the interactive teaching and became more and more happy and confident to take over the games I demonstrated.

Although I started each visit with putting library materials into the classroom it took a while before the teacher copied this behaviour. Her first move was walking into the library when she saw me arriving. I seemed to be the reminder she needed.

On a morning in January I entered the classroom unexpectedly. And what a happy discovery: teaching materials were laying in the classroom and the teacher was using those playing an interactive alphabet game. It was a game we had practised several times before. She had introduced it as a daily activity and been able to change the game a little to be more comfortable playing it, also including the game-related wall painting. Children were sitting in a half circle, all able to see the teacher, the wall painting and the teaching materials. During the writing class which followed she started using the low blackboard writing big letters and patterns, for the children to practise on the same board.(By that time the building materials were gone: transformed into toilets and a safety railing for the top floor.)

Shortly after that we introduced group play. It was a very successful happening. Everybody was enjoying the experience. Teacher and children were exploring the materials that had been laying in the library for years and years and the new added ones VSO had been able to buy from the small grant money. The Head Sir and SMC President came in to have a look and showed support towards this big change. We practised it again during my following visits.

What a nice surprise a few weeks later. At the start of the school day I found all the children playing in groups. They were focussed on their task and enjoying their play. The teacher told me that group play had now become a daily habit. She was able to explain to me why, demonstrated awareness about learning abilities and showed understanding of the necessary variation between playing and learning time. I felt lucky to see such a learning curve.

The teacher has changed from a shy withdrawn teacher in a more confident person. She is happy to try new games, methods and classroom arrangements and became confident enough to make decisions herself with me hanging around. Also she tries new methods without me being there to help.

Of course there are still lots of things to work on. Now and then the waste bin that we introduced seems to disappear spontaneously, the topic mathematics is often forgotten and the picture books are gathering dust in the library.

At the moment we are practising and developing a circle time routine. We make a start with simple planning (mathematics is in there!) and are increasing the number of interactive circle time games using low cost and library materials.

I’m looking forward to the moment where she will tell me: ‘Please AkkeAntje, sit down and watch. I know this already. Look’.
I’m pretty sure it won’t take long before that happy moment will appear!

vrijdag 4 maart 2011

Kabouter puntmuts


Het is tijd om naar huis te gaan maar het regent. De kinderen wachten op de bel. In een mum van tijd is de grote zak waarop ze die ochtend gezeten hebben omgetoverd in een regencape.