Chalkboards en schrijfpatronen

Often children were just sitting and waiting because they had no pencil or copy. Now they are allowed to write on the blackboard with a piece of chalk. Children with pens and copy are also eager to try this. Small children are practising pre-writing exercises a few times a week. Not with music like we do in The Netherlands. Most of the schools have no electricity supply and have no computers or cd players.

Schrijven is een vast onderdeel van de dag. Soms zaten kinderen heel lang niets te doen in de klas omdat ze geen potlood of schriftje hadden. Nu mogen ze vaak op het krijtbord schrijven. Kunnen ze toch de moeilijke Nepalese letters oefenen.
Voor de allerkleinste kinderen is het schrijven van letters, klein in een schriftje, vaak veel te moeilijk. Die kinderen krijgen een krijtje en gaan schrijfoefeningen doen op het lage krijtbord.
Dat noemen we pre-writing in het Engels en het was helemaal nieuw voor de juffen waarmee ik werk. In Nederland noemen ze het schrijfpatronen en hebben ze er vaak een leuk muziekje bij. Dat kan op de scholen waar ik werk niet. De scholen hebben namelijk geen elektriciteit in de klaslokalen, geen computer en geen cd speler.

Mouni finds a book- Als Mouni wil plassen...

When Mouni finds a picturebook lying around in the classroom it turns out she is an enthousiastic reader. She forgets the world around her and is enjoying the colourful pictures. There is no bookcorner in the class (yet?) and she has no books at home. Lets hope that Miss Dewi will put the books in the class more regularly!

Juf Dewi heeft voor het eerst een prentenboek voorgelezen en na afloop slingeren drie prentenboeken rond in de klas. Mouni Pasi vindt het prachtig en is er als de kippen bij om zoiets moois van dichtbij te bekijken.
Mouni vergeet vaak haar gezicht te wassen en haar haren te kammen voordat ze naar school gaat. Maar dat is niet zo erg. Er is een waterpomp op school waar ze naar toe kan lopen om zich op te frissen. De waterpomp is midden in het grote grasveld vlakbij het WC gebouw. Het WC gebouw staat er al bijna twee jaar half af te zijn. De kinderen plassen daarom in het gras. Dat vinden ze heel gewoon want thuis hebben ze ook geen WC. In veel dorpen is dat zo. Soms is er een toilet in het midden van het dorp waar iedereen gebruik van kan maken maar meestal niet.
Als we naar school fietsen door de landerijen zien we vaak de poepjes liggen in de berm. Of we kijken maar gauw even de andere kant op omdat het niet beleefd is om te kijken naar iemand die net gehurkt in het veld zit. En ja, zeker op de warme dagen ruik je het ook…
In Bhairawa waar ik woon hebben veel huizen wel een wc, vaak in een hokje buiten op het erf. Ik heb een hurktoilet binnenshuis. En in sommige huizen is er een zit wc zoals we in Nederland hebben. Dat vinden de meeste mensen heel luxe en modern.

No chair please! - Zitten niet toegestaan?

Storytime, sitting on a chair. It's a discussion point between me and principals. They think teachers should stand and walk around whole day. A sitting teacher is a lazy teacher seems to be the opinion promoted by the Nepali government.

Juf Ratna leest nu regelmatig voor. Op de foto zit ze op een stoel. Dat is gemakkelijk en dan kan ze tijdens het lezen ook een beetje uit rusten. Juffen in Nepal hebben het namelijk erg druk. Ze staan ’s ochtends voor vijf uur op om al het werk thuis te doen. De kleren van de hele familie moeten gewassen worden (met de hand), ze werken op het land, het huis moet geveegd en voor ze naar school gaan moet de hele familie ontbijten. Dus koken ze rijst en linzen en groente. Afwassen, opfrissen en nette kleren aan en dan zijn ze om 10 uur op school.
De juffen vinden het raar om te zitten. Ze zijn dat niet gewend en voelen zich er vaak niet prettig bij. Dat komt omdat de directeur het niet goed vindt. In Nepal hebben ze namelijk geleerd dat je hoort te staan in de klas. Alleen dan heb je overwicht over de kinderen. Een zittende leerkracht is een luie leerkracht vinden ze op het onderwijs kantoor van de overheid.

Fun during circletime- Volop genieten

A goodmorning 'Namaste' song, the days of the week, counting the number of children...it's all part of the daily circletime which all six schools introduced in their ECD-classes.

Alle zes scholen beginnen de dag nu in de kring. Ze zingen een goedemorgen lied(Namaste,kijken welke dag het is en tellen hoeveel kinderen er zijn vandaag. Iedere dag heeft een kleur. De knijper schuift iedere dag een stukje naar beneden. De foto is gemaakt op dinsdag: mongelbaar op zijn Nepalees.
Kinderen gaan zes dagen per week naar school. Alleen zaterdag is een vrije dag. Het Nepalese alfabet is heel anders dan de letters die we in Nederland gebruiken. Dat kun je op deze foto ook een beetje zien.


The children are enjoying the new circle games, practising colours is big fun! In this area they call red 'lal'. In Nepali it is 'raato'.

De kleuterjuffen hebben hard geoefend op spelletjes. Ze vergeten ze soms maar gelukkig hebben we tekeningen en foto’s als herinnering. Sinds kort hebben alle juffen een dagboek waar ze alle nieuwe liedjes en spelletjes in schrijven.
Hier kun je goed zien hoe leuk de kinderen de spelletjes vinden.
Ze leren de kleuren in hun eigen plaatselijke taal, in het Nepalees en in het Engels. Eén voor één leggen ze een rijgkraal op de goede plek. Dit meisje kiest 'nilo' (blauw). Rood noemen ze 'lal' of 'raato'(Nepali).


The children are very concentrated. They wear the school uniform although children in ECD class often don't have it yet. Each school chooses their own uniform. Here it is white and blue but I have also seen uniforms in green or gray.

Kinderen in juf Dewi's klas letten goed op in de kring. Het is te leuk om er ook maar iets van te missen. Dit meisje draagt het schooluniform. Een witte bloes en een blauw rokje, voor de jongens een blauwe broek. Vaak hebben de kleuters dat nog niet. Het uniform is op iedere school anders. Op de school van juf Mina is de bloes wit met groene ruitjes met een groene broek of rok. In de school van juf Nisa dragen de kinderen licht en donkergrijs, en bij juf Parmilla is het licht en donkerblauw.

At the doorstep- Wat te doen met slippers?

With the new carpet in the classroom the children don't wear their shoes inside anymore. We are teaching them where and how to put them. Like brushing your teeth it becomes a daily habbit. And the classroom stays tidy, clean and organised.

In Nepal dragen de meeste kinderen het hele jaar door slippers. De betonvloer was behoorlijk koud aan de billen. Veel kinderen zaten bovenop hun slippers, dat was lekker warm. Omdat de klas nu vloerbedekking heeft hoeft dat niet meer, ze gaan nu uit bij de deur. Zo hoort dat in Nepal: binnenshuis draag je niet je ‘buiten’ schoenen. Maar waar laat je ze? We oefenen met slippers op een rijtje zetten. Het is het begin van een dagelijkse routine/discipline. Ook de tassen krijgen een vast plekje. Want die heb je tijdens de kring niet nodig. Dat leidt alleen maar af.

Before and after- Voor en na

A big change. Some paint, a piece of carpet, teaching materials and a teacher who organises circletime and groupplay almost every day makes all the difference.

Dat is toch een hele verandering. Een geschilderde muur en een stuk vloerbedekking maken het een stuk plezieriger om in de klas te zitten. Maar wat nog belangrijker is: juf Mina gebruikt materialen en begint de dag in de kring met een liedje en een spelletje. Dat is een stuk leuker dan alleen maar in rijtjes zitten, het alfabet opzeggen en letters schrijven in je schriftje. Veel materialen zijn uit de bibliotheek gehaald en staan nu netjes uitgestald in haar klasje. Een kast heeft ze niet. Ze gebruikt een oude schoolbank om de spullen op te zetten. Nu zijn de puzzels, kralen en blokken lekker dichtbij en kunnen de kinderen er iedere dag even mee spelen.

goodmorning iedereen!

What a happy start of the day. Fun with locals dancing in the street on the way to school after a nice cup of tea. The untouchable serengé (kind of violin) player is pleased with the handshake we give him to thank him for his lovely music.

Begin de dag met een dansje, begin de dag met de lach.
Want wie vrolijk met de dag begint die lacht de hele dag,
ja die lacht de hele dag