Akke Antje: De onaanraakbaren

Een boeiende dag. Samen met Kismat, coordinator bij de Dalit Welfare Organisation, het platteland op. Op de motor naar diverse Dalit dorpen in de omgeving. We bekijken een aantal succesvolle projecten van de DWO. Met behulp van de DWO hebben veel gezinnen een goed lopend landbouwbedrijf opgezet. Ze verbouwen groente op gepacht land en verkopen dat op de markt. Binnen 5 jaar zijn ze zelfvoorzienend geworden. Hun inkomen is flink gestegen, ze hebben nu een eigen huisje, ze zijn trots. Een eenvoudig grondwater pompsysteem zorgt voor irrigatie van de velden. Dagelijks twee uur pompen is genoeg om de velden van water te voorzien. Zeven gezinnen zijn ermee begonnen en al snel groeide het project toen andere gezinnen zagen dat het harde werken van deze zeven geld opbracht! Nu bestaat een groot gebied niet meer uit wildernis maar uit vruchtbare akkers.

De meeste dorpen zijn ten zuiden van Bhairawa. Daar waar de wind heen waait. Andersom is niet wenselijk. Want Dalit's worden als 'untouchable' beschouwd. Het zal je toch gebeuren dat de 'dalit-wind' je huis binnen waait.

Als een Dalit de centrale waterpomp in het dorp gebruikt is het water 'verontreinigd' en kunnen mensen van een hogere kaste het water niet meer drinken. Om dezelfde reden kan een Dalit nooit kok of ober worden. Dalits wonen daarom veelal bij elkaar, in apparte dorpen. Op scholen worden Dalit kinderen vaak gepest, of overgeslagen in de kring. Bij wet is deze discriminatie sinds kort verboden maar het komt nog steeds voor, vooral in de minder ontwikkelde gebieden.

Ik kom vandaag vele succesvolle Dalits tegen. Mensen die met veel strijdkracht en doorzettingsvermogen hun levensomstandigheden wisten te verbeteren. Die studeren, vaak mbv een scholarship van de overheid. Die succesvol zijn in zaken. Ik werk samen met Dalit jongeren die zich inzetten als vrijwilliger om de 'out of reach' kinderen les te geven. Stuk voor stuk jonge mensen die denken dat het anders en beter kan en daar hun best voor doen.