dinsdag 30 november 2010

En ik was erbij.....!



November:
2-3 Inclusive education training
12 Anti-discrimination & childrights training Janata
13 Anti-discrimination & childrights training Padsari
14-15 Inclusive education training DEO
16 Anti- discrimination & childrights training Jan Jyoti
19 School Improvement Plan training
20 Anti- discrimination & childrights training LPG
22 Disability training Cosan Jan Jyoti
26 Disability training Cosan DEO
28 Anti- discrimination & childrights training Kotahi
30 Anti- discrimination & childrights training Bagdari

Met mijn neus in de boter. Net etrug en gelijk volop in de trainingen. Soms om mijn gezicht te laten zien, en luisterend naar onverstaanbaar Nepalees brieven naar Nederlandse vriendinnen te schrijven. Maar ook om te vertellen over de rechten van kinderen in Nederland. Mijn tekeningen sloegen aan. Vooral de tekening die duidelijk maakte dat slaan met een stok in Nederland zowel thuis als op school niet de bedoeling is. 'Onmogelijk' volgens veel ouders. 'Dan luisteren ze niet naar ons'. Het leverde flink veel discussie op en dat was de bedoeling!

zaterdag 20 november 2010

Winter oogst






Het is koud in Bhairawa. Iedere ochtend dichte mist en het duurt steeds langer voor de zon er door komt. Gister gebeurde dat pas rond een uur of 11. Dan wordt het aangenaam buiten en in de zon zelfs lekker warm. Mijn gezicht en onderarmen hebben een mooi bruin kleurtje. In huis draag ik een muts en sjaal en twee truien om warm te blijven. Onderweg naar school zien we groepjes mensen rond kleine vuurtjes zitten om op te warmen.

In de klas zitten kinderen op hun jutezak met blote voeten, soms korte mouwen, dunne katoenen rok of broek. Veel hebben muts, sweater of jack en een pyamabroek onder hun kleren maar er zijn toch echt kinderen hier die kou lijden. Ik krijg ze niet van mijn netvlies, denk aan de euro’s op mijn Nederlandse bankrekening. Kan zo naar de winkel lopen om wat truien en mutsen te kopen. Maar zo eenvoudig is het niet. Als ik morgen op school kom met een zak warme kleren staat er overmorgen een klas 'ongeklede' kinderen voor me, want iedereen wil natuurlijk wel een nieuwe trui, ook als je wel het geld hebt om er een te kopen. En als ik hier bekend sta als die witte weldoener die ‘je alles geeft wat je nodig hebt’ heb ik geen rustig moment meer, staat er een lange rij bedelaars op me te wachten als ik weer naar huis wil fietsen…Ik praat erover met een aantal Nepalezen. Ze geven aan dat de armoede inderdaad een probleem is. Maar een groter probleem is het drinkgedrag. Veel vaders gebruiken het beetje geld dat er is voor een gezellig middagje 'roksi' (alcohol) met de kameraden uit het dorp. Niet af en toe maar liever dagelijks…

De rijstoogst is ondertussen binnen. Overal zien we hoge stapels stro/rijst in de dorpen en velden. Koren en kaf wordt gescheiden in de ‘mill’. We zien veel mannen fietsen, met de grote zware zakken vol rijst op de fiets gestouwd, van en naar het verwerkingsbedrijf. De meeste mensen zijn tevreden. Het was een goede oogst en de kwaliteit is goed. R60,- (E0,60) per kilo is het zeker waard.

Het restmateriaal (stro) wordt gebruikt. Vrouwen vlechtten er zitjes van, mensen vullen er dunne katoenen zakken mee zodat je een warm matras hebt, op een stapel stro kun je comfortabel zitten rond het kleine vuurtje dat je er van stookt om warm te blijven. De kinderen vullen er hun lege jutezak mee zodat ze in de klas geen last hebben van de koude betonvloer. Het vee kan ervan eten. De vrouwen kneden of stampen het stro door de koeienvlaaien. Ze maken er platte koeken van of staven die vervolgens in de zon liggen te drogen: tegen muur of boom geplakt, in de berm opgestapeld. Gedroogd kun je er fantastisch goed op koken. Ook voor de afwas is het stro geschikt. Met wat zand en water of de as van het vuurtje schrobben de vrouwen hun potten en pannen ermee. Ze liggen daarna glimmend en blinkend te drogen in de zon.

maandag 8 november 2010

John























Dat is ém dan, mijn vriend John die me dagelijks begroet met een enthousiaste sprong en een plasje tegen mijn fiets.

maandag 1 november 2010

Bezoek uit Nederland!



Ben zaterdagavond aangekomen enwas erg verbaasd dat het lukte met het wisselen van mijn ticket. In plaats van een nachtje Kathmandu kon ik direct doorvliegen naar Bhairawa. Mijn ticket was binnen 10 minuten omgeboekt. Iedereen was behulpzaam en werkte mee. Was net op het nippertje want het busje dat de passagiers van de deur naar het vliegtuig rijdt stond net klaar om te vertrekken. Toen ik tegen een medewerker zei dat ik zo verbaast en blij was dat het zo snel en gemakkelijk ging zei hij 'maar jij bent ook zo aardig!' Haha. Weet natuurlijk niet of dat de echte reden was maar het helpt hier wel ontzettend om drie woorden Nepalees te spreken en vriendelijk te zijn. (blond, 'jong' en blauwe ogen helpt ook mee).

De volgende dag naar Lumbini. Cees uit Amsterdam was daar. Ontzettend leuk om hem weer te zien en te spreken. We kwamen eracher dat het zo'n 8 jaar geleden is geweest. Wel bijzonder om elkaar dan in Nepal terug te zien en samen een rondje te fietsen. Er was zelfs tijd om hem een school te laten zien. Dat voelde wel speciaal. Fotos laten zien is informatief maar dat er nu iemand uit Nederland mijn wereld hier ziet en meemaakt is toch bijzonder.

Het weer in Bhairawa is heerlijk. Overdag lekker zonnig en snachts koelt het iets af. Heb zelfs in de vroege ochtend een dun dekentje nodig.

De komende tijd zijn er veel festivals. Iedereen maakt huis en tuin gereed. De huizen krijgen een nieuwe verflaag: knalblauw, felgroen, kanariepietgeel...'t Wordt prachtig! Ook is het nu de tijd voor tuinieren. De ergste hitte is over, planten verdrogen nu niet meer. Het bloemperk staat vol met nieuwe plantjes. Ze groeien als kool. De zaadjes die ik kreeg van Minke gaan binnenkort de grond in. Wie weet over een aantal maanden een vrolijke klimmende winde voor mijn raam?!

Wel weer even wennen aan de douche waarvan ik was vergeten dat er alleen koud water uitkomt, haha. Terug op mijn stekkie waar ik 's ochtends een handwasje doe en de vloer veeg, luister naar het geluid van stoepjes die om 5 uur 's ochtends geschrobt worden, weer wakker worden van de wake-up call van de moskee om de hoek en terug naar de lekkere kopjes thee met peper.