In Nepal zet je geen thee, nee je kookt het. En alles wat je kookt kun je eten. Regelmatig wordt me dus gevraagd of ik zin heb in chia khaane, oftewel in 'thee eten'. Nou dat wil ik wel. Lekker pittige zwarte thee met peper, kardemom, verse gember en citroen. De kruiden gemalen tussen
twee stenen. Gekookt op een gaspit of houtvuur. Of de melkthee die erg populair is. Ook erg lekker. Op iedere straathoek vind je wel een teacorner of pasal zoals ze dat hier noemen. Ondertussen hebben we onze vaste plekken waar we regelmatig zitten en kletsen en bijkomen van de dagelijkse fietstochten. Eet smakelijk!
zondag 26 september 2010
Jippie!
Naamkaarten, aandacht voor hygiene en een prullenbak!
(Ik kwam er al snel achter dat je een prullenbak prima kunt legen door hem ondersteboven te houden door het open raam!)
Toen ik mijn huisbaas vroeg waar ik mijn huisafval het beste kon laten was zijn antwoord: 'zet maar buiten het hek, dan gooit iemand het wel in de rivier'. Hij bedoelde het kleine stroompje 25 meter verderop. Sindsdien verzamel ik mijn afval en verbrand ik het.
Super om een schooldirecteur te zien die 's ochtends de leerlingen het veld laat opruimen, het afval in een kuil achter de school laat gooien en de troep verbrandt.
(Ik kwam er al snel achter dat je een prullenbak prima kunt legen door hem ondersteboven te houden door het open raam!)
Toen ik mijn huisbaas vroeg waar ik mijn huisafval het beste kon laten was zijn antwoord: 'zet maar buiten het hek, dan gooit iemand het wel in de rivier'. Hij bedoelde het kleine stroompje 25 meter verderop. Sindsdien verzamel ik mijn afval en verbrand ik het.
Super om een schooldirecteur te zien die 's ochtends de leerlingen het veld laat opruimen, het afval in een kuil achter de school laat gooien en de troep verbrandt.
Op de hoek van de straat
Dagelijks boodschappen doen bij Nanni-Maya. Wat een lief en hartelijk mens. Melk en yoghurt in plastic zakjes. Linzen, meel en rijst met de grote schep de weegschaal in. Niet vergeten om schóne rijst te vragen. Die is duurder maar het scheelt uren rijst sorteren; weg met kaf, takjes en steentjes. Het meel gaat even door de zeef, ik eet mijn roti liever zonder beestjes.
Iedere dag met Nanni-Maya een praatje in het Nepalees. Tapaailaai kasto chha? Eeehh pani poryo! En zo bespreken we werk, weer en welzijn. Ze lacht hartelijk om mijn kromme zinnen en foute vervoegingen. Heeft plezier als ik met handen, voeten en Nepali duidelijk probeer te maken wat ik vandaag wil kopen. Ze blijft me geduldig verbeteren en is zo de beste taaldocent die ik me kan wensen. Aldoende leert men.
De muis vindt het ook gezellig. Ze komt nieuwsgierig het schap uit om vervolgens snel achter de blokken zeep te verdwijnen. Tot morgen muis, bholibetonla Nanni.
Iedere dag met Nanni-Maya een praatje in het Nepalees. Tapaailaai kasto chha? Eeehh pani poryo! En zo bespreken we werk, weer en welzijn. Ze lacht hartelijk om mijn kromme zinnen en foute vervoegingen. Heeft plezier als ik met handen, voeten en Nepali duidelijk probeer te maken wat ik vandaag wil kopen. Ze blijft me geduldig verbeteren en is zo de beste taaldocent die ik me kan wensen. Aldoende leert men.
De muis vindt het ook gezellig. Ze komt nieuwsgierig het schap uit om vervolgens snel achter de blokken zeep te verdwijnen. Tot morgen muis, bholibetonla Nanni.
zaterdag 25 september 2010
De nepalese hurkzit
vrijdag 24 september 2010
Tiij
Met Tiffany en Sandy een weekend naar Palung. Een dorp in de heuvels halverwege Bhairawa en Kathmandu. We gaan hier Tiij vieren met Aama, een erg lieve vrouw die ons ontvangt alsof we familie zijn. Sandy kent haar nog van jaren geleden toen ze bij Aama thuis een kamer huurde. Na een gezellige verkleedpartij met veel vrouwen in een klein kamertje lopen we in rode sari's op slippertjes door de velden op weg naar de tempel een dorp verderop.
Daar brengen we een speciale offerande en krijgen als speciale gasten een malla(bloemenketting)om. Vervolgens dansen we tot we er bijna bij neervallen. Steeds weer worden we in de cirkel getrokken om onze kunsten te vertonen. Ondanks dat tiij een feest is voor vrouwen (ze vasten en brengen offers om te bidden voor een lang leven voor hun echtgenoot)zijn er veel mannen in de tempel om het feestelijke gebeuren te bekijken. Is dat de reden dat de locale vrouwen ietwat terughoudend zijn wat het dansen betreft?
Na een stevige daal-baat (aama slaat de maaltijd over, zij moet immers vasten) en een gezonde nachtrust gaan we de volgende ochtend naar de rivier om ritueel te baden. Families staan in groepjes bij elkaar, iedereen zoekt een plekje om te baden en ritueel gereinigd opnieuw offers te brengen. Een grote steen wordt rechtovereind gezet aan de waterkant en met wierrook in de hand lopen de vrouwen er voetje voor voetje in een gesloten circel omheen. Gezamelijk zingen ze een gebed dat als een mantra herhaald wordt. Ondertussen strooien ze fruit, rijst en bloemen over de steen. Vervolgens geven we de heilige steen een tikka en lopen in optocht langs de rivier terug naar het dorp. Aama is niet tevreden over mijn haren en zonder rode lipstick ben ik ook niet compleet. Aan de oever van de rivier gaat ze daarom aan de slag om mij zo mooi mogelijk te maken.
Terug in het mooie huisje van Aama zitten we in kleermakerszit op de rieten mat. Nu mag Aama ook eten, ze heeft reuze honger. Ba heeft de rijst al gekookt en weer genieten we van heerlijke daal-baat die we op traditioneele wijze, zoals het hoort, met de rechterhand eten. Tenslotte nog een heerlijke kop melk-thee van Aama en dan is het alweer tijd om in de bus te stappen.
donderdag 23 september 2010
Olifant
Dat gebeurt je in Nederland dan weer niet zo snel, loopt er zomaar een olifant op straat. Is ook in Bhairawa bijzonder. Veel mensen stoppen om te kijken, geld en eten te geven of raken het dier eerbiedig aan. Wat een superbeest.
zondag 5 september 2010
Hier is 'ie dan:
Abonneren op:
Posts (Atom)