Lord Buddha

In alle soorten en maten te zien en te krijgen. Prachtige boedistische tempels en kloosters om te bezoeken en talloze rituelen om te volgen. Ik kijk mijn ogen uit.

Lumbini, de geboorteplaats van Lord Buddha is maar 22 km verwijderd van mijn huis. Sandy en ik zijn er regelmatig te vinden. Anderhalf uur met de bus, fietsje op het dak en genieten van de mooie omgeving daar. 's Ochtends chanten in de Korean Monasty, overdag werken op een boedistische school in een dorpje verderop, 's avonds aapjes en jakhalzen kijken.
Hier wil ik wel wonen, doe mij maar zes scholen in Lumbini!

Anderhalf uur over 22 km? Jazeker! Overal stoppen voor iedereen die mee wil (bushaltes zijn er niet). Melkbussen, grote zakken rijst, fietsen, mensen, geiten...alles en iedereen in en op de bus stouwen. Stoppen voor een praatje met een bekende of het kopen van een snack. En dan nog om alle kuilen en gaten heen manouvreren, uitwijken voor koeien, vrachtwagens en riksja's... en zo duurt het wel even voordat we er zijn.

(De foto's zijn genomen in Kathmandu)

hallo, tot ziens!

Klaslokaal

Zo ziet een gemiddeld klaslokaal er uit. De bovenste twee zijn voor de kleuters. Veel scholen hebben niet genoeg lokalen dus zien we regelmatig klasjes onder een boom. De meeste kinderen nemen lege rijst- of jute zakken mee om op te zitten. Soms ligt er een stuk tapijt of isolatiemat in een kleuterlokaal.

Vaak zijn scholen geholpen door één van de vele NGO's die in Nepal werkzaam zijn. Muurschilderingen en meubilair bijvoorbeeld via Worldvision, een bibliotheek via Room to Read, gebouwen door Japanse weldoeners en af en toe kom ik een bordje van de Lions Club tegen.

Van de zes scholen waar ik werk hebben twee scholen een bibliotheek met boeken, wat educatief speelgoed en puzzels. Ik hoop die mooie spullen wat vaker ín de klas te zien want ze lijken weinig te worden gebruikt. Puzzels even afstoffen, rekenspel uit de verpakking... toch is het minder simpel dan het lijkt. Ik ben benieuwd wat we voor elkaar gaan krijgen, de tijd zal het leren.

Ongewone klasgenoot

Ik zit achterin de klas, kijk om en ...zie ik het goed? Ja hoor, er zit een geitje achter me! Met het zoontje van de juf, een jochie van twee. Thuis is er niemand om op te passen. Het geitje hebben ze geleend van vrienden uit het dorp en mee naar school genomen. Leuk om mee te spelen!

Handtekening

Mijn huis

Ik woon in een rustige buurt in een smal en leuk straatje. Mijn huis is op de begane grond en ik heb een eigen ingang, woon- en slaapkamertje, keuken en keine betegelde! badkamer. Er is stromend water en elektriciteit (als er geen powercut is) en ik heb een (koude) douche. Het water uit de kraan is schoon genoeg om te drinken. Ik hoef het niet te koken en gebruik ook geen waterfilter. Dat is een grote luxe. Overdag is de waterdruk vaak laag, daarom vul ik dagelijks flessen met water en leg ze in de koelkast. Mijn wc is nepalese stijl oftewel een hurktoilet maar mét spoelsysteem (super!). Voor een warme douche kook ik water en gebruik ik een emmer. Tot nu toe was dat niet nodig, met temperaturen tussen de 35 en 45 graden is de kóude douche erg lekker!

Huisdieren heb ik ook. Dagelijks springt er een klein kikkertje door mijn keuken, er lopen een paar gekko's over mijn muren (leuk!), af en toe vind ik een verdwaalde kakkerlak en een schoon aanrecht is noodzakelijk want mieren vinden alles lekker.
En dan is er natuurlijk John, de hond van de huisbaas die boven woont. Bewaakt huis en haard vol enthousiasme, houdt van een spelletje en van gymnastieken en is mijn grootste fan. Niet alleen rovers en dieven houdt hij buiten de deur, ook welkome collega's blijven angstvallig buiten wachten voor het hek. Behalve Sandy, zij is de dappere dodo die de omhelzingen van John met vlag en wimpel doorstaat en met grote regelmaat naar binnenloopt voor een kopje thee.

Verhuizen met de riksja