Honden

Overal op straat zie je honden. Oude en jonge en zieke en gezonde, allemaal zonder baasje. Lekker slapen in een kuil, luieren in het zonnetje, beetje schooien. En 's avonds bij het slapengaan hoor ik een meerstemmig honden concert.

Kathmandu, 5 april 2010

Uitzicht vanuit het guesthouse (foto John Callaway)

Lieve allemaal,

Heb een goede reis gehad, lang maar goed. Veel tijd om alle indrukken van het afscheid nemen nog eens langs te laten komen. Prettig ook om twee dagen niets te hoeven en niets te doen. Heb nog een uurtje trekharmonica gespeeld op London Heathrow op een rustige plek en vond zelfs een comfortabele bank waarop ik nog een uurtje languit kon. Het uitzwaai commitee op schiphol was fantastisch! Samen met Yke in het oude autootje naar Schiphol waar Heiko en Gabriel me stonden me met zelfgebakken chocoladetaart op te wachten. Overheerlijk.. dat was ie zeker al leek mijn gepeuzel meer op lange tanden eten: buik en hoofd waren toch wel enigszins in de war.… Zenuwen, zin, spanning, blijdschap, herinneringen, nieuwsgierigheid... deden enthousiast een dansje in mijn lijf.

Vanaf vliegveld Kathmandu rechtstreeks naar het volunteers welkomst feest- de rest was een dag eerder gearriveerd en al met een introductie begonnen, en verwelkomd met een slinger van geregen afrikaantjes ( je weet wel die oranje die in de keurig aangeharkte nederlandse bloemperkjes staan). De volgende dag begon het introductie programma op kantoor. Ik ben met 3 andere volunteers lopend naar het vso programmakantoor gegaan, een wandeling van ongeveer 45 minuten. Het was erg prettig om een eerste indruk van K te krijgen. Overal kleine winkeltjes, groentekraampjes, lawaai, stof, brommers en verkeerschaos op de doorgaande wegen. Ook de straathonden, de straatkinderen en de sloppenwijk. Precies zoals op de plaatjes maar nu dan in het echt. Dringt allemaal nog niet helemaal door.

Het guesthouse is net een cocon. Een busje brengt ons van en naar kantoor en alles wat je nodig hebt kun je in het guesthouse krijgen. Een erg veilige wereld - maar van kathmandu krijg je niets mee. Af en toe ook erg aantrekkelijk want na een hele dag luisteren naar en praten over de taaie materie die ontwikkelingssamenwerking heet, in diverse varianten engels, kom ik behoorlijk moe 'thuis'. Samen met John en Sandy ontdek ik iedere dag weer een nieuw stukje stad. Sandy spreekt vrij goed Nepalees en heeft eerder via VSO in Nepal gewerkt. Met Jimi praat ik ‘gewoon’ Nederlands. Hij woont al 3 jaar in Kathmandu, is een heuse entertainer, lijkt een beetje op Andries en vormt samen met Sandy een soort van ‘helpdesk’: leuke restaurantjes, het postkantoor, politieke situaties, ngo’s…vraag maar raak.
Het leven van de nepalees begint vroeg. Om een uur of 4 is het licht. Om half zes zijn de mannen al fanatiek aan het badmintonnen op het pleintje, de kiosken zijn druk, vrouwen doen boodschappen en wassen de kleren en kinderen oefenen taikwondo op het veld waar tegelijkertijd een aantal koeien hergrazen. Om 17 uur is het schemerig en om 18 donker. In de betere buurten zijn prachtige planten en bloemen te bewonderen, pottenvol op balkon of dakterras. Beppe’s roze geranium staat vrolijk in de tuin van het guesthouse te bloeien.

Ik ben erg blij met mijn hoofdlampje (GSV bedankt!). In Nepal is er namelijk loadshedding: iedere dag valt de stroom een aantal uren uit wat kan oplopen tot wel 16 uur per dag. De stroom werkt via Hydro power en omdat het veel geregend heeft ‘s avonds (met fantastisch mooi onweer) doet ie het wat langer dan het stroomschema aangeeft. Dat is dus mooi meegenomen. Ik heb een gewone wc en douche. Al heb ik nog niet meegemaakt dat uit die laatste warm water kwam. Overdag is het zo'n 20 tot 25 graden en ‘s avonds koelt het lekker af.

Alles goed dus, liefs AA