Winter in Bhairawa

Happy goats wearing skirts, sweaters, footballshirts...to keep them warm on these cold winterdays. Children barefeet, without socks or stockings shiffering in classrooms. Lots of them stay at home where they can sit around a fire.

Geitjes met rokjes of truitjes op straat en in het veld. Lekker warm.
Op school kinderen op blote voeten, zonder jas, zonder legging. Terwijl het tussen de 5 en 10 graden is, bijna de hele dag grijs en mistig. Veel blijven thuis om daar rond een vuurtje te zitten of een smeulend bergje as.

lekker Dutch!

Thanks Kari, Jimy, Monique & Rem. What a lovely party with ekdam mito red wine and lots of dancing afterwards. Or was it the otherway around: ekdam mito dancing and lots of red wine...? I don't remember :-)

Het alom omstreden sinterklaasfeest. Discussies in de wereldkrant, ophef binnen VSO Nepal, een bijna relatiebreuk tussen Engelse S en Nederlandse B want dit soort racisme kan toch echt niet. En ondertussen werd ik zwart geschminkt en had een super leuke dag en nog leukere avond in Kathmandu waar expats huis en tuin van de Nederlandse consul onveilig maakten. Dank je wel Kari, Jimy, Monigue & Rem!

berichtjes/letters/questions?

District Education Office Rupandehi
Akke Antje Hettema
Lumbiniroad
Bhairawa
Nepal

If you want to send something for me or the children this is the address. It takes about 3 weeks to arrive from the Netherlands.
For questions send an email: akkeantje@live.nl

Post doet er iets minder dan drie weken over om in Bhairawa te komen vanuit Nederland. Het komt dan terecht op het onderwijs kantoor waar we voor werken. Soms worden brieven en pakketjes open gemaakt door de douane maar tot nu toe is bijna alles aan gekomen.

Cutting, drawing en scheuren

It's so silent in the class when everybody is cutting and drawing. With full concentration they make their artworks. It's the first time that creativity is part of the daily schedule. A new experience for children and teacher.

We oefenen voor het eerst met scheuren, tekenen en knippen. De kinderen vinden het reuze leuk. Het wordt spontaan stil in de klas zo geconcentreerd zijn ze aan het werk. Knippen blijkt best lastig te zijn. Hoe moet dat eigenlijk? De kinderen krijgen er geen genoeg van en blijven oefenen. Ze knippen oude kranten in kleine stukjes. Trots laten ze hun knipsels zien.

In Nederland is het heel gewoon om te knutselen, kleuters maken iedere week een werkje en als ze willen tekenen lopen ze naar de knutsel kast. In de scholen waar ik werk is er zelfs geen kast (we gaan ze binnenkort kopen) in het lokaal. De scharen en wasco heb ik gekocht en aan de juffen gegeven. Die zijn het nog niet gewend om tekenen als vrije activiteit tijdens het werken in groepjes aan te bieden. Dat er nu heel regelmatig in groepjes gespeeld wordt is al heel bijzonder.



Ramesh is new and shy. It takes a while before he gets started but then the tearing makes him forget the world around him.
The children are very interested to see eachothers drawings in a clearbinder. They are proud of their own made book.

Ramesh is drie jaar oud en vindt het allemaal maar raar. Hij weigert om te tekenen, wil geen schaar vasthouden en blijft strak naast zijn oudere broer zitten die enthousiast aan het werk is. Na een tijdje wil Ramesh wel scheuren. Ook hierbij kijkt ‘ie eerst de kat uit de boom maar dan krijgt hij de smaak te pakken en wordt de stapel snippers bij zijn voeten groter en groter!
De klas heeft geen waslijn met knijpers dus stoppen we de tekeningen in een map. Spontaan beginnen de kinderen hun eigen gemaakte ‘boek’ te bekijken.






Mrs. Mina works very hard today. She gives compliments, socializes with the children and shows the artworks to the class. What a progress. What a happy day.

Juf Mina schrijft de namen van de kinderen op de tekening en oefent met het maken van een praatje. 'Wat heb je getekend?' vraagt ze ietwat onwennig aan de kinderen. Als de knutsel les is afgelopen laat ze de tekeningen zien aan de hele groep. Ze geeft zelfs complimentjes. Eén meisje mag naar voren komen om te vertellen. Dat is een bijzondere ervaring! Deze les is voor iedereen nieuw. De kinderen gaan vandaag blij en trots naar huis.

good example- voorbeeldfunctie

The 'new' waste bin needs some introduction. But the children learn fast...

Hier oefenen we het gebruik van de prullenbak. Als je normaal alles op de grond gooit is dat wel even wennen.
























More of this please!! Parmilla is an excellent example for the children in her class, sharpening a pencil using the dustbin. Make my day!

Yep! Dit is wat we willen. Een juf die spontaan de prullenbak gebruikt tijdens het puntenslijpen. Eerder niet gebruikelijk maar zo zie je maar, het kan dus wel!

Chalkboards en schrijfpatronen

Often children were just sitting and waiting because they had no pencil or copy. Now they are allowed to write on the blackboard with a piece of chalk. Children with pens and copy are also eager to try this. Small children are practising pre-writing exercises a few times a week. Not with music like we do in The Netherlands. Most of the schools have no electricity supply and have no computers or cd players.

Schrijven is een vast onderdeel van de dag. Soms zaten kinderen heel lang niets te doen in de klas omdat ze geen potlood of schriftje hadden. Nu mogen ze vaak op het krijtbord schrijven. Kunnen ze toch de moeilijke Nepalese letters oefenen.
Voor de allerkleinste kinderen is het schrijven van letters, klein in een schriftje, vaak veel te moeilijk. Die kinderen krijgen een krijtje en gaan schrijfoefeningen doen op het lage krijtbord.
Dat noemen we pre-writing in het Engels en het was helemaal nieuw voor de juffen waarmee ik werk. In Nederland noemen ze het schrijfpatronen en hebben ze er vaak een leuk muziekje bij. Dat kan op de scholen waar ik werk niet. De scholen hebben namelijk geen elektriciteit in de klaslokalen, geen computer en geen cd speler.

Mouni finds a book- Als Mouni wil plassen...

When Mouni finds a picturebook lying around in the classroom it turns out she is an enthousiastic reader. She forgets the world around her and is enjoying the colourful pictures. There is no bookcorner in the class (yet?) and she has no books at home. Lets hope that Miss Dewi will put the books in the class more regularly!

Juf Dewi heeft voor het eerst een prentenboek voorgelezen en na afloop slingeren drie prentenboeken rond in de klas. Mouni Pasi vindt het prachtig en is er als de kippen bij om zoiets moois van dichtbij te bekijken.
Mouni vergeet vaak haar gezicht te wassen en haar haren te kammen voordat ze naar school gaat. Maar dat is niet zo erg. Er is een waterpomp op school waar ze naar toe kan lopen om zich op te frissen. De waterpomp is midden in het grote grasveld vlakbij het WC gebouw. Het WC gebouw staat er al bijna twee jaar half af te zijn. De kinderen plassen daarom in het gras. Dat vinden ze heel gewoon want thuis hebben ze ook geen WC. In veel dorpen is dat zo. Soms is er een toilet in het midden van het dorp waar iedereen gebruik van kan maken maar meestal niet.
Als we naar school fietsen door de landerijen zien we vaak de poepjes liggen in de berm. Of we kijken maar gauw even de andere kant op omdat het niet beleefd is om te kijken naar iemand die net gehurkt in het veld zit. En ja, zeker op de warme dagen ruik je het ook…
In Bhairawa waar ik woon hebben veel huizen wel een wc, vaak in een hokje buiten op het erf. Ik heb een hurktoilet binnenshuis. En in sommige huizen is er een zit wc zoals we in Nederland hebben. Dat vinden de meeste mensen heel luxe en modern.